Schoenmaker blijf bij je leest. Vaak goed. Soms niet. Een aantal slagers durft het aan vleesvervangers toe te voegen aan hun assortiment. Zij treden buiten de gebaande paden. Er zijn er nog niet veel slagers die dit aandurven. Maar voor wie er goed over nadenkt, is het toevoegen van (diepgevroren) vleesvervangers helemaal zo’n gek idee nog niet.
Ook mijn eigen slager in Zutphen is inmiddels veel meer dan een slagerij. Het is een soort verswinkel, met van alles erop en eraan. Hij verkoopt, behalve een goed stuk vlees, zelfgemaakte stampotten, pastagerechten, soepjes, wraps, noem het maar op. En allemaal even lekker.
Bijproducten. Producten, vaak complete maaltijden, die zorgen voor extra toestroom van allerlei klanten. Extra omzet en meer winst voor slagers die durven. Ronald Kroezen schrijft in dit magazine: ‘Steeds meer slagerijen zijn complete eetwinkels, met productgroepen voor ieder dagelijks eetmoment. Daarin blijven vleesvervangers achter.’ Ik vind dat oprecht jammer.
Slagers denken bij vleesvervangers vaak: ‘Daar gaat weer een stuk omzet.’ Logisch. Maar draai het eens om: de markt verandert. Het aantal flexitariërs, consumenten die één of meerdere dagen per week bewust geen vlees eten, stijgt. Het is in sommige gevallen echt nog maar een kleine stap om ook voor deze doelgroep een aantrekkelijk aanbod te presenteren. De mogelijkheden zijn legio. Natuurlijk: er gaat niets
boven een ambachtelijke slagersbiefstuk. Maar voor ruimdenkende slagers ligt er een kans. U kweekt er bij een deel van uw klanten goodwill mee en sympathie. En dat is ook iets waard. Omdenken. Dat is mijn devies. In uw belang.