Veel mensen die lijnen, kunnen beter stoppen. Lijners zijn namelijk stomvervelend voor hun omgeving, las ik dit weekeinde op Evmi.nl. Maar… dikke billen zijn gezond, schrijft de Telegraaf op zijn beurt.
Wat dat laatste betreft: het blijkt dat vet dat zich rond de heupen of het zitvlak ophoopt, bescherming kan bieden tegen suikerziekte. Mensen met een peervormig lichaam, met vet op het achterwerk en de heupen (zoals ik), krijgen minder vaak te kampen met diabetes type 2.
Goed nieuws dus zo aan het begin van 2009. Zijn dikke mensen dan toch niet zo ongezond zoals vaak wordt beweerd?
Misschien. Maar dikkerds die aan de lijn doen (ook zoals ik) zijn volgens ene Ir. Yneke Vocking, auteur van het boek De Afvallers XXL… stomvervelend. En bedankt hè…
Stomvervelend?
Ik ben het er natuurlijk niet mee eens. Ik ben door mijn afvalproject, dat in oktober is begonnen, juist een veel minder stomvervelend persoon geworden. Mijn ochtendhumeur bijvoorbeeld, die ontstond bij de aanblik van mijn vetrollen ’s ochtends in de spiegel, is verdwenen.
Daarnaast loop ik met een glimlach door de kledingwinkels, omdat ik sinds kort in maat 46 pas. Toen ik begon, wrong ik mij met mijn dikke billen nog in elastische kleding van maat 48/50. En tien jaar geleden om deze tijd was zelfs maat 52 mij te klein. Nu ga ik op weg naar de maat 44. Ik word daar helemaal niet stomvervelend van…
Maar misschien vinden mensen mijn 'genéuzel' over mijn dieet wel stomvervelend. Zou kunnen. Maar goed, wie het niet wil lezen, kan altijd wegklikken.
Jurk
Ik ben hoe dan ook vast van plan mijn dieet het komende jaar voort te zetten. Het vooruitzicht van een warme zomer waarin ook eens een keer in een leuke jurk met blote mouwen kan lopen, is voor mij als een droom. De afgelopen jaren brak het zweet mij letterlijk en figuurlijk uit bij de gedachte aan een warme zomer.
99,7
Met het begin van de eerste werkdag van het nieuwe jaar zit ik weer in het stramien van mijn – door mijn afvalcoach Edith Mastenbroek aangeleerde – nieuwe leefstijl. De afgelopen twee weken heb ik mij keurig door de feestdagen heen gesleept. Hier en daar wel ‘gezondigd’ (of genoten, zo u wilt), maar vanmorgen op de weegschaal, zat ik nog steeds onder de 100 kilo: 99,7 om precies te zijn.
‘Richt je niet op gewichtsverlies, maar op gewichtsbehoud’, schreef Edith mij vlak voor de kerstdagen. En dat heb ik gedaan. Met zelfs een onsje minder, dan in mijn laatste blog.
Trots
Ik ben dus trots op mezelf, wat mensen als Yneke Vocking ook mogen vinden van lijners zoals ik. Laat u zich er met uw goede voornemens niet door uit het veld slaan.
Alle mensen die nu ook zijn begonnen met de strijd tegen de kilo’s, wil ik veel succes wensen. Denk eraan: een pondje per week, is 26 stomvervelende kilo’s per jaar!
Een gezond en minder dik Nieuwjaar gewenst!